De oude boom
Het begon allemaal in een rustig, mysterieus bos, gehuld in de duisternis van de nacht. Terwijl het zachte licht van de maan door de bladeren scheen en de sterren boven fonkelden, voelde ik een zachte roep – alsof iemand mij naar een bijzondere plek wilde leiden.
Voor mij verscheen een enorme, oude boom met een opening in de bast. Het hout leek te ademen en straalde een magische paarse gloed uit. De lucht rook naar regen en bloemen, en kleine lichtjes dansten in het donker, als vliegjes die een betoverende vuurdans uitvoerden. Rondom mij stonden dieren van alle soorten en maten, zoals oude vrienden. Hun ogen stralen vertrouwen en wijsheid uit terwijl ze mij stilzwijgend uitnodigden om te volgen.
Samen liepen we naar binnen, naar het hart van de boom. Het was alsof ik door een poort stapte – naar een andere wereld. De ruimte explodeert in kleuren, en in het donker schitterden lichtgevende bloemen.
De dieren spraken niet met woorden, maar ik voelde ze. Ze vertelden me dat dit de plek was. Het was vrede. Het was thuis.
Analyse
Toen ik wakker werd, voelde deze droom niet zomaar als een origineel verhaal in mijn hoofd. Het voelt als een boodschap, een reis naar een diepere waarheid die ik misschien nog niet helemaal begrijp. Maar de symbolen in de droom raken iets in mij aan, ook ze me iets essentieels proberen te vertellen.
De donkere nacht waarin ik begon, is voor mij een symbool van introspectie, van een moment waarin ik naar binnen kijk, de stilte in ga, en de antwoorden zoek die ik niet zomaar overdag kan vinden. De nacht brengt rust, maar ook mysterie. Het is ook dat ik werd voorbereid om een grens over te steken – van het bekende naar het onbekende. Ooit hoorde ik tijdens een droom een stem die zong: "Remember the silence as I course trough the night...." Dit was het begin ven het heropnemen van mijn spirituele pad. Ik ben dit nooit vergeten! Deze droom deed mij daar aan denken.
De oude boom voelde als een portaal, een poort naar iets wat al heel lang in mij leeft. De krachtige bast en de paarse gloed gaven het een bijna heilig karakter. Misschien staat de boom voor groei, wijsheid of zelfs voor mijn verbinding met de natuur en het universum. Het voelde ook alsof het mijn taak was om naar binnen te gaan, om te ontdekken wat er zich achter de opening bevindt.
De dieren waren mijn gidsen. Ze spraken niet, maar toch voelde ik me volledig begrepen. Misschien staan zij symbool voor mijn intuïtie, voor de universele wijsheid die ik soms negeer. Hun blik, vol vertrouwen en wijsheid, liet me voelen dat ik niet alleen ben, dat er altijd steun is, zelfs als ik dat niet direct zie.
De magische wereld binnen de boom was zo levendig en prachtig. Ik realiseer me dat deze plek geen externe locatie was, maar een weerspiegeling van mijn eigen interne wereld. Het voelde als een herinnering: alles wat ik nodig heb – de schoonheid, de rust, het gevoel van thuis – zit al in mij. Het is een wereld die ik altijd kan binnenstappen, als ik het aandurf om stil te staan en te luisteren.
De zwevende lichtjes , de bloemen en de rivieren spraken van een diepe vrede, van verbinding met iets groters. Voor een moment voelde ik me volledig thuis, ook was ik onderdeel van iets dat veel groter is dan ikzelf. Het voelde niet als een droom, maar als een waarheid – één die ik vaak vergeet in de chaos van het dagelijks leven.
Deze droom lijkt me uit te nodigen om te vertrouwen, om verder te gaan op mijn pad, zelfs als ik het doel nog niet helemaal kan zien. Het herinnert mij eraan dat de antwoorden die ik zoek, vaak dichterbij zijn dan ik denk. Misschien is het niet het donker van de zoektocht die ik moet vormen, maar het moment dat ik niet durf te luisteren naar de zachte roep van binnenuit.
Reactie plaatsen
Reacties